Expocampus 2010/ Gorka J.Palazio

2010eko urriaren 15ean, Gorka Palaziok, EHUko irakasleak konferentzia bat eman zuen Expocampus 2010ean. Gorka Palaziok, goi mailako irakaskuntzan ikus-entzunezko iraultzaren inguruan hitz egin zuen. Azaldutakoa praktikan jarri eta bere konferentzia zuzenean ikusteko aukera izan genuen  hainbat bide ezberdinei esker: Livestream-etik (telebistatik), qik-etik (mobiletik) edo second live-etik(bizitza birtualetik). Esan beharra dago konferentzia luzatu eta beranduago hasi zela, hasiera batean bakarrik gorputza ikusten genuela eta hitzak moztu eta irudia izoztu egiten zela eta gainera livestream-etik ez genuen izan aukera konferentzia guztiz ikusteko, hala ere second live-en ederki ikusten zen.

Gorkak esan zuena, alegia tratatu zuen gaiaren inguruan hainbat puntu ez ditut konpartitzen. Egia da motibazioaren bitartez, erakargarriak diren gauzekin gehiago ikasten dela eta nahiz eta ikaslea produzitzailea eta kontsumitzailea bihurtu azkenean bere ikasketetara soilik dedikatutako pertsonai bat sortzen da. Nahiz eta teknologiak bere alde onak dituen ez dugu ahaztu behar inpertsonaltasuna sustatzen duela. Teknologia berriek lortu egiten dute ordenagailu baten bitartez gure bizitza osoa maneiatzeko aukera izatea baina orduan non geratzen dira harreman zuzuenak?harreman afektiboak? Second live-en ideia ez zait betere gustatzen bereziki zure maisu edo andereñoarekin behar duzun harremana puskatzten duelako. Tutoriak zure etxetik mugitu gabe egiten dituzu eta irakasleari zure beharrak trasmititzeko bidea apurtu egiten da. Ez dugu bere aurpegia ikusten baizik eta panpin batena! Hala ere gero kexatu egiten gara unibertsitatean irakasleekin daukagu tratu hotzez, baina gero etxetik mugitu gabe egin daitezken gauzez ohartarazi eta ez diogu alde txarrik ikusten. Gero sare sozialak daude. Jendea oso lotuta dago facebook eta tuenti bezalako sareetara. orduak eman ditzakete gazteek ordenagailuari begira, argazkiak igoz eta gauza kokoloetaz chat-etik hitz eginez. Ez al da hobe lagunekin taberna edo kalean egotea eta gauza hoietaz hitz egin, barre egin, negar egin edo besarkada bat eman?
Beraz, nahiz eta ikasketetan ondo egon interneten eta teknologia berrien erabilera, kontuan hartu behar dugu gauza tradizionalak ere bere funtzio betetzen dutela eta ez dugula beti ordenagailu baten aurrean egon beharrik hobe ikasteko, baina bai gure ikasketen gehigarri baten moduan hartzeko.

Carlos Fernandez Liria (colonización y neocolonización en Latino america)

http://www.mefeedia.com/watch/31102231

Dokumental honen inguruan gauza asko ditut komentatzeko. Alde bateti argiaren jokoa: Argia atzetik eta albotik sartzen da, beraz ez da kontrargitik suertatzen. Bestetik, elkarrizketatuari egindako planoak finkoak dira, kamara astiro mugitzen da aurrera eta atzera baina momentu oso zehatzetan. Nire ustez elakarrizketa hain luzea izanik beharrezkoa da zoom-arekin pixka bat jolastea, elkarrizketari bizitasuna emateko. Btzuetan plano batetik beste batera igarotzeko mozketa bortitza gertatzen da. Planoen inguruko azlpenari amaiera emateko aipatzekoa da momentu batean Carlos Fernandez mugitzen dela eta kamara modu estatikoan dagoenez ez dio berehala harrapatzen, segundu batzuetan bere burua moztuta agertzen da. Audioari dagokionez, Carlos Fernandez hitz egiten dagoen bitartean fondoan ahots ugari entzuten dira eta hori desatsegina bilakatu daiteke. Gainera, galdera ez dizkiote zuzenean formulatzen idatziz agertzen dira baina halako batean elkarriketatzeilearen ahotsa entzuten da eta hori ez ondo geratzen. Hala ere, bestelako gauzetan audioa ona dela iruditzen zait.

Dokumentala gustatu egin zait, bereziki, elkarrizketatik aprte forma ezberdinak erabili dituztelako informazioa emateko: Irudi estatikoak musika atzean dutelarik, galdera zuzenean ez entzuteko galdera idatzia agertzen da atzean musika duelarik, bera hitz egiten duenaren araberako irudiak edo bideoak agertzen dira, musikaren erritmoa jarraitzen dituzten irudiak, dokumental ezberdinen zatiak, bideoen gainean irudiak (zapaterok hitz egiten duenean bere aurpegi gainean repsol eta halako enpresen logotipoak agertzen dira) eta irrati audioa. Beraz baliabide ugari erabiltzen ditu dokumental honek. Hala ere ikusi dut batzuetan baliabide hauen eta elkarrizketatuaren imaginak lotzean oso egoera bortitza ageri zela.

Azkenik komentatzeko geratzen zaidan bakarra, bideoaren edukia da. Edukia asko gustatu zait, gainera agertzen diren bideoak jartzerakoan dokumentazio eta bilaketa sakona egon dela esan daiteke. Esaterako Fernandez-ek Cope irratiak Evo Moralesi egindako broma komentatzerakoan elkarrizketatzaileek horren inguruan ezer ez dakitela ematen du, hala ere informatu eta ostean irrati audio hau agertzen da. Edukia gustatu zaidala esatean, dokumentala murgiltzen duen gaiaz ari naiz, bereziki sistema ekonomiko mundialari buruzko kritikaren inguruan, alegia kapitalismoari egindako kritikaz. Carlos Fernandez Liriak gainera askotan aipatzen du sistema neonazi mundiala edo razismo garaikidearen inguruko kontzeptuak. Gainera asko gustatu zaizkit erabili dituen terminoak adibidez, diktadura ekonomikoa. Hau egia da, sistema ekonomikoa kontrolatzen du gaur egun guztia, sistema kapitalista gure bizitzako esparru guztietan aurki dezakegu, gure itzala da.  Gainera gai guztietan bezala komunikazioen garrantzia eta influentzia azpimarratzen da: hedabideek gauza bat esan eta guztiz kontrakoa gertatzen da. Irakasle honek esan duen bezala espainian rctv katea itxi zutelakoan kritika ugari egin zituzten, baina berez kate hori ez zen desagertu baizik eta kable bidezko emisio batetik emititu. Honekin esan nahi dudana gure inguruan kontatzen dena manipulatua dagoela eta askotan ez gara honetaz konturatzen. Sistema bat kontsumitu eta bultzatzen dugu, bereziki gu manipulatzen gaituen sistema bat. Kontuz!

Locura Masiva - Medios de Comunicación - Dominar El Mundo

     Bideoaren lehenengo esaldia da berez komunikazio- mundua hoberen definitzen duena: KOMUNIKATZEN JAKITEA, MUNDUA MANEIATZEN JAKITEA DA!Nola maneiatzea? Ba, oso erraz. Tratatzen gaituzte papin batzuen moduan. Gure besoak mugitzen dizkigute kontsumitzeko, ahoa mugitzen digute interesatzen zaiena esateko eta bestea neutralizatzeko, begiak eraldatzen dizkigute mundua arrosa kolorekoa ikusteko, pentsamendua ezabatzen digute. Zertarako? Kontsumitzeko, jende akritiko eta pasiboak bilakatzeko. Mundua dominatzen dutenek badakite hitza garrantzitsua dela, kolektibotasuna garrantzitsua dela, kritikotasuna garrantzitsua dela. Badakite guzti hori erabiliz irabazi dezakegula norgehiagoka hau. Badakite...
Badakite, telebista baten aurrean euki behar gaituztela, zabor programak kontsumitzen. Gure bizitza "aspergarriak" eta estresanteak entretenitzeko. Telebista baten aurrean jartzen gaituzte inpertsonalak bilaka gaitezen. Gero altxatu eta denda batera joateko haiek nahi dutena guk eros dezagun. Pentsarazten digute gu bakarrik boteretsuagoak garela, baina hori gezurra da, bakarrik ahulagoak gara.
      Guzti honen atzean existitzen diren bakarrak inurri nazkagarriak dira, inurri horiek lehoi bihurtzen duen bakarra komunikatzea da, mediaoak erabiltzea. Haien maniki frabrikak dira medio masiboak. Eta guk bitartean haien jokoan parte hartzen....Mugi gaitezen! Pantaila itxi, blog honetatik atera, kalea konkistatu eta zure buruaren jabetza berreskuratu.